دنیا رو به بچه ها بسپارین
هیشکی روی هیشکی نمیبنده آب
خالیه هر اسلحه ای از خشاب
دنیا رو به بچه ها بسپارین
جنگ که بشه خاکو تصرف نکنن
به همدیگه کلوچه تارُف بکنن
“بچه ها بازی میکنن
خاطره سازی میکنن
دنیا سیاست نمیخواد
یه خواب راحت میخواد
نه دستور جنگ میدن
نه دست ما سنگ میدن
نه تصویر از مرگ دیدن
نه باغِ بی برگ دیدن “
بچه ها دنیا رو قشنگ کردن
دنیایی که زخمیِ پرخاش هست
اسلحشون تفنگ آب پاش هست
بچه ها دنیا رو قشنگ کردن
بین اونا سیمای خاردار نیست
قهراشونم حتی ادامه دار نیست
